به گزارش مجله خبری نگار، وی خاطرنشان میکند که علاوه بر این باعث ناراحتی افراد با ضعف سیستم دهلیزی میشود.
او میگوید: «ساختمانهای بلند مکانهایی هستند که همیشه در معرض خطر بیشتری هستند، به عنوان مثال، آسانسورها در هنگام آتش سوزی بسته میشوند و با دود و مونوکسید کربن پر میشوند، به این معنی که ساختمان را فقط میتوان با پله تخلیه کرد، بنابراین الزامات ساخت آسانسور و پله در آنها سختگیرانه است.»
به گفته وی، در مواقع اضطراری، ترک آسمان خراشها دشوار است و این در جریان حمله تروریستی به برجهای دوقلوی مرکز تجارت بین المللی نیویورک ثابت شد.
این مهندس خاطرنشان میکند که ارتفاع آسمان خراشهای بسیار بلند بین ۴۵۰ تا ۸۰۰ متر است، بنابراین چنین ساختمانهای بلندی ثابت نیستند، به عنوان مثال، اوج لرزش آسمان خراشها در نیویورک در اثر باد به چندین متر در طبقات فوقانی میرسد.
در مورد افرادی که در سیستم دهلیزی مشکل دارند، حضور آنها در طبقات فوقانی ساختمانهای بلند مرتبه باعث ناراحتی و ناراحتی آنها میشود، زیرا برای انسان غیرطبیعی تلقی میشوند، بنابراین از نظر روانی احساس امنیت برای فرد آسان نیست.
منبع: نووستی